HABER NAZAN ORTAÇ nazan.ortac@sabah.com.tr
Alegorik Teşhis sergisi; herkese ait olan, herkesin görmekte özgür olduğu fakat üretim sürecine yabancı oldurulan hali sergiliyor. Tuval olarak duvarları kullanan ve grileri renklendiren sokak sanatçıları hayatı boyunca sergilere gidemeyecek olan insanlara önerilerini sunarlar. Tek renkli hayatı kendi imzalarıyla çok renkli kılarlar; sabah karanlığında başlayan rutin hayatlar fark etmeksizin renklenir, istemeden düşünürler. Artık sanat her yerdedir.
Grafiti sanatçısı olan Reach Geblo, 'Alegorik Teşhis' isimli Labirent Sanat'taki ilk kişisel sergisinde tuvalleştirdiği duvarları sergi alanına taşıyarak hem deneyimini aktarıyor hem de eğitimli ve yetkin eliyle resimlerini paylaşıyor. Sergideki tüm portreler tanıdığı, bir şeyler paylaştığı arkadaşlarının portreleri. Herhangi birilerinin resmini yapmıyor, tanışlarının yüz ifadelerini zaman zaman izleyiciyle göz göze getiriyor zaman zaman saklıyor. Portrelerin üzerlerindeki mavi ve kırmızı renkler birer renk değil, tüm sokak deneyimini yaşarken önce sesiyle uyaran sonra da grileri bozmayı yasaklayanın ışığı. Mavi ve kırmızı, en soğuk ve en sıcak ana renkler; mavi uzaktan, kırmızı da yakından çok net hissediliyor.
Sergide Reach Geblo, yaşadıklarını şahitleriyle birlikte izleyiciyle paylaşıyor. Sokaktaki özgür ve eş zamanlı kısıtlı alanı sergi mekanına taşıyor. Her bir tuval farklı malzemeleriyle kalıcılıklarını hissettiriyor, çünkü sokakta bu resimler her an gri bir boyayla örtülme tehlikesinde. Sergideki heykel-yerleştirme, sanatçının kendisinden yola çıkarak tüm sokak sanatçılarının yaşadıklarını karşı anıta dönüştürüyor.
Heykeltıraş ve grafiti sanatçısı olan Reach Geblo, 1994 yılında doğdu. İstanbul'un Üsküdar ilçesinde büyüyen sanatçı, 2000'lerin başında grafitiyi keşfetti. Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Heykel Bölümü'nü tamamlayan sanatçı, son yıllarda çalışmalarını uluslararası projelerde sergileme imkanı buldu. Kamusal alana atıfta bulunmak yerine, yeni materyalleri araştırarak heykel ve sokak sanatı disiplinini birleştirmeyi amaçlayan sanatçının kaynakları arasında; sokak kültürü, insan hakları, kimlik ve mekan meselelerine rastlanıyor. Sanatçı dahil olunamayan ve dışarıda bırakılan toplulukların yaşam alanlarını değerlendiriyor. Geçmiş ve günümüzde devam eden değişim, dönüşüm üzerine odaklanıyor. Bu değişim mekan üzerinden bireye ve topluma yansıyor.