Başarılı Öngörülü Vizyon Sahibi

İrem Orhan: Sizi hep vizyoner girişimci bir iş insanı olarak tanıdık. Pek çok global tematik kanalı Türkiye’ye getirdiniz, ödüller aldınız. Onlarca sosyal sorumluluk projeleri yaptınız. Hatta pek çok ünlü sanatçı ile beraber, kadınları güçlendiren sosyal sorumluluk TV programınızı hayata geçirdiniz. Yetmedi hayatınızın bilinmeyenlerini anlattığınız kitabınızı yazdınız, pek çok insana ilham oldunuz, gelirini Darüşaffaka’ya bağışladınız. Şimdilerde hayatınızın nasıl bir dönemindesiniz? Nasıl gidiyor her şey?

Esra Oflaz: 2018 yılında beyin kanaması geçirip bir kez daha mucize eseri hayatta kalınca; hayatımın daha sakin, huzurlu aynı zamanda da çocukluğumun hiç yaşamadığım oyuncu neşesi ile tanıştığım bir dönemine geçiş yaptım sürpriz bir şekilde. Çocukluğumun ve genç kızlığımın ağır aile dramalarıyla bezeli mutlak yazgısı beni çok çalıştığım, kendimi yeniden inşa ettiğim medya kariyerime getirmişti. Uzun yıllar inanılmaz çalıştım. Hep vizyoner oldum, doğru ancak çok da risk aldım, bu da yoğun stresi beraberinde getirdi. Ancak çok sevdiğim işi yaptığım için fark etmiyormuşum. Ardından kızımın eğitimi için İngiltere’ye gelince yavaşlamak bile birkaç senemi aldı. Lokal kanallar, prodüksiyon çok meşakkatli işlerdi. Şimdilerde yine medya şirketim global tematik kanallarla farklı platformda devam ediyor ve globalleşme sürecinde olan Türk şirketleriyle pek çok projeyi hayata geçiriyoruz dünya genelinde 360 derece tanıtımları hususunda. Ayrıca emlak yatırımları yapan bir şirketim var. İngiltere - Türkiye arasında yılın 12 ayını yarı yarıya bölüştürüyorum. Bu dönemde daha fazla kendime zaman ayıracak ve yüreğim ne isterse onu yapacak lüksüm oldu. Bu aralar kitabımın karakterleri ve senaryolaşması üzerine çalışıyorum. Kitaplarım pek çok hayata güzelliklerle değdi ve sanki tekamülün ve aşkın mini dizisini yapmak zamanı geldi. Tabii tüm bu dönemde kızım her zaman önceliğim ancak o da yatılı liseye başladı, artık bağımsızlığını ilan etti sayılır. 

İ.O: Diğer yandan yapay zeka ile ilgili konular tüm dünyanın en önemli gündemiyken, sizin de bu konuyla ilgili yeni girişimleriniz var sanırım öyle değil mi, biraz anlatmak ister misiniz? E.O: Evet, ben yapay zeka ile üç senedir çok yoğun ilgileniyorum ve yatırım yapıyorum. Bildiğimiz her şey değişiyor medya dahil. Dijital Çağ’dan yapay zeka ile bambaşka bir çağa, 5. Çağ’a geçiş yapacağız. Üretken yapay zeka 2.6 trilyon USD ile 44 trilyon USD arasında bir etki yapacak dünya ekonomisi üzerinde. İnanılmaz büyük, kaçınılmaz bir pazar. Belli tehlikelerden ve etik değerlerden dolayı regülasyonlarla bekletiliyordu; otonom silahlar, biyolojik pandemiler, sosyal ölçekte riskler, yanlış bilgilendirmeler vs. Ancak artık bekletilemez hale geldi. Yapay zeka pek çok kararını eskime rejimi üzerine alır. Hatırlar mısınız çocukluğumuzda cep telefonları yokken, evde telefonun başında arkadaşımızla konuşabilmek için kararlaştırdığımız saati beklerdik. Bir gün cep telefonu hayatımıza girdi ve ben kullanmıyorum diyeni gördünüz mü? Ya da elektrik icat olmuş ve hala karanlıkta oturmak için direneni? Bu seneden başlayarak inanılmaz bir hızla hayatımıza girecek yapay zeka ve 2030 -2033 yılında yeni bir çağ başlayacak. Leaonardo da Vinci, İbn-i Sina gibi polimat (pek çok dalda derin bilgiye sahip) yapay zeka ajanları olacak hayatımızda. Bilgi kıtlığı, emek kıtlığı, bitecek sınırsız insan bilgisi, öğrenen, anlayan, bilgiyi uygulayan hatta hatırlayan genel yapay zeka gelecek. İnsan bilgisayar arayüzü ile her şey kolaylaşacak. Chat GBT’ler şimdilerde hayatımızı kolaylaştırmadı mı? Yapay zekanın insanlığın tüm hafızasına sahip olması ile bilinçe de sahip olacak.

Ve öyle bir hızla ilerliyecek ki, hayal bile edemediğimiz yeni çağda bulacağız kendimizi. Önümüzdeki iki senede bizi bizde iyi tanıyan, ifade eden, karar veren avatarlarımız olacak, ayırt bile edilemeyecekler. Pek çok anlamda yapay zeka yeni çağda insanlığa hizmet edecek daha hızlı iyileşeceğiz, doğal felaketleri önceden bileceğiz, yediğimiz basit yemekler daha iyi tad verecek, eğitim, sağlık ucuzlayacak, daha az çalışılacak, iş verimliliği artacak, teknolojik gelişmeler inanılmaz hızlanacak kuantum bilgisayar ile vs. Düşünsenize kuantum bilgisayar geldi bile, trilyon kere daha güçlü olan süper bilgisayarlar! Bence yapay zeka insanlığın yerine geçmeyecek, güçlendirecek. İnsanların en iyi versiyonlarına ulaşmalarını sağlayacak. Aynı zamanda ekonomik tekillik de gelecek. Yapay zeka ile 2030 yılından itibaren; merkezi olmayan güneş enerjisi ve nükleer enerji ucuz enerji üretimi sağlayacak. Daha öngöremediğimiz bir dolu teknolojik gelişme… Peki, tüm bunlar olurken ne yapmalıyız? Bu baş döndüren dönüşüm, göz kırpan refah, güzel senaryo herkes için mi? Acilen dikkatimizi yapay zekayı anlamaya, gelmekte olan yeni çağa uyumlanmaya yöneltirsek, evet! Dikkatimiz ve yönlendirdiğimiz enerjimiz bir nevi yeni para birimimiz. Hızlıca hayatımıza sokmalı; uyanık ve hazırlıklı olmalıyız. Tüm bu yaklaşmakta olan yeni ekonomik tekilliği anlamak, teknolojiyi anlamak, dikkatimizi vermek gerekiyor. Geleceğimiz ve çocuklarımızın geleceği için. Hem ülke olarak, hem birey olarak. Yapay zekanın negatif taraflarından korunmayı bilmek mesela ne sahte ayırt etmeyi öğrenmek, manipülasyona gelmemek çok elzem olacak. Hakikat çok önemli olacak. Türkiye’de hala günlük TV izleme oranları, yaş gruplarına göre ortalama 2 ila 8 saat arasında ki, korkutucu yüksek. Hatırlarsan yıllar önce çocuk kanalımın ekranını karartmıştım koca bir gün, farkındalığı, TV’lerin dadı yerine geçmesine çekmek için. Çocukların saatlerce ekran başında oturması büyük tehlike arz ediyor demiştim. Şimdi artık çocuklar, gençler, büyükler herkes zamanlarını ve dikkatlerini çok doğru, verimli kullanmalılar diyorum. Maalesef dönüşüm çok yakın ve hızlı. Yeni çağ beraberinde fikirlerin, yaratıcılığın, sanatın çok önemli olacağı bir dönemi getirecek. Algoritmalar vızır vızır çalışırken insan olmak çok kıymetli olacak.

Ve bence yapay zekanın dayatacağı tekillik (singularity) bizi spiritual dengede olmaya zorlayacak. Çünkü yaratıcılığımız ruhumuzdan geliyor. Sadece zihin ve beden ile var olamayacak insanoğlu; daha fazla ruha daha az maddeye ihtiyaç duyacak. Otantik olmak, sahici olmak, ortak paydada buluşan bir toplulukta, ekosistemde yer almak, empati sahibi olmak hayatta kalmamız için elzem olacak. Yapay zeka hafıza kazandıkça, her konuştuğumuzu, her düşündüğümüzü bildikçe, bağımsızlık kazandıkça kimliğimizin çalınmaması için önlemler alacağız. Ve kutsal ironi bu ya hayatta kalmak için ‘ruhanilik, birlik, zihin-ruh, kalp-beden ahenginde olmak’ daha elzem olacak. Tezahürün niyetten başladığını pür niyetimize çoklu algılı olmaya ihtiyaç olduğunu idrak edeceğiz ve empati ile topluluk olarak kenetlenmemiz gerekecek yani daha fazla İNSAN olacağız.

İ.O: Hayatta yaşadıklarımızın bütünü bizi biz yapan şeyler oluyor, hayatımıza yön veriyor. Siz kendi hayat hikayenize bakınca, yol ayrımı olarak gördüğünüz, hayata bakışınızı değiştiren olaylar var mı?

E.O: Benim en önemli tekamül dönemecim; 18 yaşında geçirdiğim trafik kazasında kalbimin yaklaşık iki dakika durmasıyla, ruhumun bedenimden ayrıştığı anda yaşadığım ölüme yakın deneyimim oldu. Ruhum bedenimden ayrıştığında kendi bedenimi kaldırım kenarında kırılmış bir oyuncak bebek gibi görüp, hiç acı hissetmediğimde, vakumla çekilmiş gibi bir hisle vardığım yerde Allah’ın merhametli koşulsuz sevgisini tecrübe ettim. Yuvadaydım. Bana gösterilenler nano saniyelerde farklı bir derinlik (fıkıh) verdi varoluşuma. Neden bu mutlak yazgıda doğduğum, çektiğim derin acılar hepsi yerli yerine oturdu ilahi bir aidiyet hissiyle, aile dramalarımın üzerine yükselebildim ve ne olursa olsun Allahın bana bahşettiği hayatı tevekkül ile yaşamam gerektiğini anladım. Büyük bir huzur geldi. Farklı zamanlarda 5 defa ölümden döndüm. İronik olarak ölümü anlayınca gerçek anlamda yaşamaya başladım. Ancak maalesef ilerleyen yıllarda yaşadığım ağır sınavlar zaman zaman gene ahengimi kaybetmeme sebep oldu, iki büyük tekamül dönemecim daha sonrasında hep ölümüme danışmak zorunda kaldım, bir nefes uzağımdaydı ne de olsa. Bu farkındalık tekrar ahengimi sevgide bulmamı sağladı. Ölüme yakın tecrübemde kalbim ile ruhumun kesişme noktasında bir geçit açık kaldı, çoklu algılı olduğumu hatırlamama sebep oldu. Sezgilerim, duru görülerim arttı, bin minnetle Yaradan’a. 

“Hayatta olmanın coşkusuyla uyanırım sabahları ve sevdiklerime her an minnet duyarım. Minnetin frekansı çok yüksek, modu, aurayı yükseltiyor. Niyetime fitne fesat sokmam.”

İ.O: Sizinle ilgili olarak dışarıdan gördüğümüz en önemli şey hayatınızda en önemli yeri işiniz kaplıyor; çalışıp ürettikçe mutlu olan birisiniz. Her daim yüksek modunuz da işinizle ilgili mi?

E.O: Aslen değil. Benim yüksek modum şimdi de varoluşumun minnetinden ve coşkusundan geliyor. Şöyle ki; ölüme yakın deneyimimde zamanın aslen doğrusal değil döngüsel olduğunu gözlemledim yani her şeyin şu anda, şimdide tezahür ettiğini. Şimdi hem geçmişi hem geleceği etkiliyor. Verdiğimiz kararlarla şimdi pek çok olasılığa çatallanıyor, bu olasılıklardan biri tezahür ediyor, niyetimiz belirleyici oluyor. Ben istemeden tüm çocukluğum ve ergenliğim büyük dramalarla, yalnızlıklarla geçtiği için anısız olmayı seçmiştim. Anılar canımı yaktığından olsa gerek Allah’a ve ana sığınmıştım çünkü tek sahip olduğum andaki küçük mutluluklardı. Sonrasında ölüme yakın tecrübemde ve ölümle karşılaşmalarımda aslen sahip olduğumuz tek şeyin şu an olduğunu anladım. Mesela beyin kanaması geçirdiğimde, fişim çekilmiş gibi, bir veda bile edemeden ölüyordum. Yaşadığım ana büyük minnet duyarım. Hayatta olmanın coşkusuyla uyanırım sabahları, sevdiklerime her an minnet duyarım. Minnetin frekansı çok yüksek, modu, aurayı yükseltiyor. Niyetime fitne fesat sokmam, hesap kitap yapmam, karmaya inanırım evrende açık hesap kalmadığına o nedenle pür niyetimle, anda doğru kararı korkusuzca veririm ve hislerimi, sezgilerimi hep dinlerim. Çünkü Allah sezgilerimiz vasıtasıyla kalbimize fısıldar bizleri yönlendirir. Geçit kitabımda dediğim gibi kalp duyarsa yolculuğumuz rayına oturur. 

İ.O: Başarılı bir iş kadını olarak siz, kariyerinizin ilk yıllarından başlayıp bugüne baktığınız zaman nasıl değerlendiriyorsunuz kendinizdeki değişimi?

E.O: Çok gençtim iş hayatıma atıldığımda ve tek istediğim ayağımın üzerinde durup bağımsız olmaktı. Böylece kaderimin kaptan köşküne geçebileceğime, kendime yeni bir hayat inşa edebileceğime inanıyordum. Çok şükür Allah’a yapmak nasip oldu. Ancak rahmetli Babam beni “Sürüneceksin, kötü olacaksın” diye yıllarca programladığı için, uzun yıllar iş hayatımda hep daha fazlasını yapmam gerektiğini hissettim. Egom beni hayatta tuttu başarılı oldum ancak kendime çok acımasız başkalarına ise mükemmeliyetçi yaptı. Yıllar itibarıyla esneklik yasasıyla, iş insanı olarak çok daha tölereli, neşeli, ekip ruhlu oldum. Sonuçta hepimizin sınavları var, evrilmek için buradayız, sadece farklı rollerde, zamanlarda ve hepimiz farklı uyanış aşamalarındayız. 

İ.O: Şans sizin hayatınızda nerede?

E.O: Kitabımı okuyan pek çok insana göre çok şanssızım. Beni uzaktan tanıyan insanlara göre ağzımda altın kaşıkla doğmuşum sanılıyorum. Her şey göreceli hayatta. Ben ise her şeyin Allah’tan olduğuna inanırım. Allah ağır sınavlar da verdi, tebdil-i kıyafet mucizeleriyle yol da gösterdi. Minnet doluyum. Hayattayım, sevdiklerim hayatta, sakat değilim, kendi ayaklarımın üzerinde duruyorum, gücenik veya öfkeli değilim ve en iyi versiyonuma ulaşmaya çalışıyorum. Pür niyetimiz, seçimlerimiz, dikkatimiz ve azmimizle hayallerimizi tezahür ettirebiliriz, tahayyül gücümüz var. Ancak tekamülümüzde mutlak yazgımız ve kümemiz ile evriliyoruz ve doğduğumuz coğrafya, ailemiz, eşimiz, en sevdiklerimiz en büyük sınavlarımız olabiliyor. Allah’a beni bana bırakma ve kaldıramayacağım sınavlar verme diye dua ederim. Allah bir günde verir bir günde alır bilirim. O nedenle yanlış yapmamaya kalben çalışırım. Tevekküllüyüm çünkü hiçbir şeyin rastlantısal olmadığına inanırım, hayatımıza giren insanlar dahil.

İ.O: Kariyerinizle ilgili aldığınız en önemli öğüt neydi? Yaptığınız işte başarılı olmanın altın kuralı ne size göre?

E.O: Kurnaz biri değilim, naif bir yapım var insanlara yüzde yüz kredi vererek başlıyorum ilişkilerime. O sebeple canımın yandığı, kazık yediğim çok oldu. Ruhani öğretmenim Jose bana ‘alanımı korumak, iyi niyetimi suistimal ettirmemek için’ bir hikaye anlatmıştı, kitabımda paylaşmıştım. Bir gün bir bilge eren bir köye varmış. Köy ahalisi hemen etrafını sarmışlar ve ağlayarak başlarına gelen felaketi anlatmışlar. Meğer ormana dev bir yılan gelmiş, tüm besinlerini, yakacak ihtiyaçlarını kısaca tüm yaşamsal gereksinimlerini sağladıkları ormanlarına. Ne zaman içlerinden biri ormana girecek olsa, kolunu bacağını koparıyor, hatta öldürüyormuş. Bilge eren ahaliyi dinledikten sonra ormana dalmış. Dev yılanı bir ağacın gölgesinde şekerleme yaparken bulmuş. Durumu kalpten kalbe anlatmış. Yılan yaşattığı acıyı kalbinde duyunca insafa gelmiş. Peki demiş köy halkı gelsin ihtiyaçlarını karşılasın, bir daha onlara zarar vermeyeceğim diye söz vermiş. Köy halkı mutlu mesut ormanlarını yılanla paylaşmaya başlamış.

Bilge eren köyden ayrılmış. Aradan yıllar geçmiş tekrar aynı köye yolu düşmüş, ormanın içinden geçerken yılana rastlamış. Yılan perişanmış. Kuyruğu lime lime, gözünün biri çıkmış, aç bilaç ölmek üzereymiş. Bilge eren “Ne oldu sana böyle” diye sormuş şaşkınlıkla. Yılan “Ne olacak, sana verdiğim sözü tuttum ben. Ahaliye zarar vermedim. Bir iki yıl her şey güzeldi, ben de onlar da huzurla ormanı paylaşıyorduk. Sonra bir gün bir çocuk taş attı, başka bir gün bir oğlan sopayla kafama vurdu, arkası çorap söküğü gibi geldi. İnsanoğlu bana her gün zarar vermeye başladı ve günün birinde silahla öldürecekler diye ekledi. Bilge eren dikkatlice dinledikten sonra şöyle cevap verdi hüzünle; “Eh be yılan ben sana tıslama demedim ki…” Ben de tıslamayı öğrendim ve hala uyguluyorum.

Gene kariyerimin başlarında çok gençtim, çok uzun saatler çalışıyor ve elimde bavul çok seyahat ediyordum, pek çok tematik kanalın olduğu gibi Alman kanalları sendikasının da Türkiye distribütörüydüm, başkanı Hern Loitz çok nüktedan, derin bir insandır. Toplantı için Berlin’e gitmiştim, Berlin duvarının yeni yıkıldığı senelerdi. “Hadi gel” dedi, ziyaret ettik. Bana dedi ki; “İşine tüm kalbini, dikkatini, zamanını veriyorsun çok iyi ancak bu yoğunlukta çalışırken her seyahatine eğlenceli zamanlar ekle; bir müzikal, bir müze, bir yemek, bir sohbet, böylece hayatı kaçırmazsın.” Ben onun öğüdüne hep uydum, hala uyarım. Bence başarının en önemli kuralı tutku duyduğunuz, yeteneğinizin ve hayallerinizin olduğu işi yapmanız. Herkesin hayat ta bir hediyesi var sadece kendisinin sezgileriyle bilebileceği. Ufak büyük fark etmez tutkuyla, en iyinizi deneyerek yapacağınız bir işiniz olsun. 

İ.O: Kendinizi tanıtırken, hakkınızda söyleyebileceğiniz en marjinal şey nedir? E.O: Öncelikle ruhani (spiritüel), çoklu algılı olmam sanırım. Duru görülerim, berrak rüyalarım var. Sezgilerimi her zaman dinlerim, Allah’ın gizlerine, hayatın gizemine inanırım. Ve İflah olmaz bir Pollyanna’yım asla pes etmem. Geçen gün bir arkadaşım güldürdü beni; “Barbie görüntüsünde harbi kadınsın” dedi.

İ.O: Mutluluk nedir size göre? Kendinize uyguladığınız mutluluk kürleriniz var mı?

E.O: Ben dedim ya hep mutlu anlar topladım, etrafımdaki tüm dramalara rağmen. Mutlu olmayı seçerim. Minnet duyarım sevdiklerime, sahip olduklarıma. Bilirim ki minnet duygusu ile dikkatimizi kalbimizin sağ tarafındaki manyetik alana çevirdiğimizde frekansımız aniden sıçrama yapar, uygularım. Sabah erken 10 dakika meditasyon yaparım, alfa frekansında, bağlantımı kurarım. Tespih çekerim, Allah’ın isimleri hemen frekansımı yükseltir. Gül esansı koklarım, banyoma lavanta tuzu eklerim. Sevdiğim müziklerle dans ederim. Kendime iyi gelen kitaplar okurum, merakımı hep ayakta tutarım. Dostlarımla vakit geçiririm, kötü niyetli, hasetlenen, dedikodu yapan insanların hayatlarından sessizce çıkarım.

İ.O: Her birimizin başımıza gelen olaylarla başa çıkma biçimi farklı. Ve zaman za man kaybettiğimiz motivasyonu yakalayıp tekrar harekete geçmek için bir şeylerden ilham alıyoruz. Böyle anlarda size en iyi gelen şey ne olur?

E.O: Yazarım; beyaz sayfanın bir tarafına önce minnet duyduğum şeyleri sıralarım sonra diğer tarafa dileklerimi. Sonra elime tesbihimi alır “Ya Allah, Ya Kuddüs, Ya Vekil, Ya Bari” esmalarını çekerim. Dua edip, minnet, dilek dengesini uygularım. Her şey titreşiyor, hepimiz titreşiyoruz. Önemli olan frekansımızı evrenin yüksek frekansına hizalamamız. Koluma bilezik gibi taktığım kaplan gözü tesbihim hep yanımdadır.

İ.O: Modayı ve trendleri çok yakın takip ediyorsunuz. Kıyafet seçimleri ve özgüven/kişinin kendini yüksek hissetmesi arasında bir bağ var mı sizce? 

E.O: Modayı işime geldiği şekliyle takip ediyorum diyelim. Sürdürebilir modaya inanıyorum. Farklı farklı kombinler, eskilerle yenileri harmanlar yıllar itibarıyla giyerim. Geçen gün mesela 20 senelik elbisemi giydim herkes bayıldı, yeni sezon sandı. Eski olduğunu söylemek beni çok mutlu etti. İsrafı da sevmem. Tabii israf göreceli bir kavram kabul ediyorum, kendi şartlarımda. Ben sabah erken kalktığımda bile bakımlı olurum, giyinirim, hafif makyajımı yaparım, aynada kendimi kucaklarım önce kendim için. Frekansımı hep yüksek tutarım. 

İ.O: Şimdilerde dış görünüşünden bir türlü memnun olmayıp estetik yaptıranların sayısı da gittikçe artıyor. Siz estetik konusunda ne düşünüyorsunuz?

E.O: Benim yüzüme estetik yaptırdığıma dair bir şehir efsanesi dolanıyormuş İstanbul’da. Estetik yaptırmadım. Aslen videolar da paylaşıyoruz sosyal medyada sık sık, nerden çıktı bu anlamadım. Ancak sorulmuşken söyleye yim; iki sene önce EM face denilen bir alet ile yedi seans, yüz yogasının titreşimle yapı - lan bir halini yaptırdım. Yüzdeki kasları de - rin katmandan çalıştırıyor. Çok basit bir alet ve işlem, her seans 20 dakika ve iki haftada 7 seans bitiyor, hiç acımıyor. Ben çok beğendim. Tavsiye ederim. Estetiğe karşı değilim, kim nasıl mutlu oluyorsa. Ancak ifadelerin bozulmasını kendi adıma hoş bulmuyorum. Hepimiz yaş alıyoruz, mühim olan yaş alma lüksümüzü Allah bize bahşettiği için minnet dolu olmak ve zarafetle yaş almak. 

İ.O: Beslenme programınızın olmazsa olmazları var mı?

E.O: Ben Glikoz Devrimi (Glucose Revolution) metodunu uyguluyorum beslenmemde. Kısaca sıralı beslenme metodu. Bu şekilde iki beden daraldım. Yani şekerimi zıplatmıyorum. Şöyle ki, önce koyu renk yeşillikler yiyorum, 20 dakika bekliyorum sonra protein yiyip yine 20 dakika bekliyorum. Şayet makarna ya da tatlı yiyeceksem en son yiyorum. Glikoz sıçramadığında aynı seviyede kaldığında yerken aynı zamanda protein ile yağ yakıyorsunuz. Biraz zihinde programlama gerektiriyor, zor değil. Mesela yemeğe gitmeden önce yeşillik yiyip çıkıyorum evden gidince direkt protein ile başlıyorum çünkü beklemek zor olabiliyor. Şayet yeşillik bulamazsam bir büyük bardak elma sirkeli su içiyorum o da glikoz seviyesini dengeliyor. Protein ya da karbonhidrat yiyorum. Şeker yaşlandırıyor, kolajeni hatta beynimizi yiyor. Şekeri hayattan çıkarmak en doğrusu ya da böyle sıralı yeme yöntemi. Bir de günlük kısa meditasyon ile ruhunuza bağlandığınızda, ruh şifacı olduğundan bedeninizin gizli atutuyor. Ben meditasyonu olmazsa olmaz olarak görüyorum. Tabii namaz da aynı pür niyetle ve ful dikkatle yapılırsa hangisi yakın geliyorsa.

İ.O: Sohbetimizin sonuna doğru yaklaşırken biraz da ikili ilişkiler diyelim; aşk ve evlilik kelimesi ile yakınlığınız ne boyutta soralım mı?

E.O: Güzel bir evliliğim oldu, yürümediği noktada birbirimizi hiç kırmadan boşandık eski eşimle, 3 sene olmuş. Kızımın etkilenmemesi için çok çaba harcadım, babasına çok düşkün çünkü. Çok şükür babasıyla da çok güzel bir ilişkisi var. Bu süre zarfında hep kızımla, işimle, dostlarımla oldum. Bu sene lisede yatılı okula başlayınca, ikili kurduğumuz hayat bir anda bozulunca çok bocaladım yalnızlık hissettim, alışmaya çalışıyorum. Aşk, sevgi dünyanın en güzel şeyi bence yürekten yaşanırsa. Ben dediğim gibi plan yapan biri değilim kararlarımı kalben anda veriyorum. Yarının ne getireceğini öngöremiyorum, hayat gizemli ve ben akıştayım.